17او در يكى از نامه‌هاى خود خطاب به يكى از علماى اهل سنت مى‌گويد:

إفتائي بكفر شمسان و اولادهم و من شابههم، و سميّتهم طواغيت. ¹

فتواى من به كفر شمسان و اولاد آنان و هر كسى كه شبيه آنهاست، و من آنان را طاغوت ناميده‌ام.

او درباره اهالى «خرج» مى‌گويد: «...انّما كفرنا هؤلاء الطواغيت اهل الخرج و غيرهم» ²؛ «...ما اين طاغوت‌ها يعنى اهالى خرج و ديگران را تكفير نموديم».

3. بن باز نيز مى‌گويد:

امّا مايقع عند القبور من انواع الشرك و البدع في بلدان كثيرة فهو امر معلوم و جدير بالعناية و البيان و التحذير منه، فمن ذلك دعاء اصحاب القبور و الاستغاثة بهم و طلب شفاء المرضى و النصر على الأعداء و نحو ذلك، و هذا كلّه من الشرك الأكبر الذي كان عليه اهل الجاهلية... . ³

امّا آنچه كنار قبرها از انواع شرك و بدعت‌ها در شهرهاى بسيار انجام مى‌گيرد امرى معلوم و قابل توجه و بيان است و بايد مردم را از آنها برحذر داشت؛ از جمله آنها صدا زدن صاحبان قبرها و كمك خواستن از آنها و درخواست شفاى مريضان و پيروزى بر دشمنان و مانند آن است و تمام اين اعمال از شرك اكبر است كه اهل جاهليت انجام مى‌دادند... .