72رسيد، معاويه به دست يكى از مزدورانش به او سم خوراند و او بر اثر زهر كشته شد. ¹

اينها مطالب طبرى است كه مورخان و نويسندگان پس از وى نوشته‌هاى او را ثابت انگاشته و افكار و آراى خويش را بر آنها بنا كرده‌اند. به گمان اينان، تشيع بعد از گذشت قرن‌ها، از درون سبئيه متولّد شد. برخى از كسانى كه بدون هيچ‌گونه بررسى و تأمل در حقايق، به اين خطاى فاحش گرفتار شدند، عبارت‌اند از:

1. «ابن اثير» (متوفاى 630ه .ق): او داستان را ضمن بيان رويدادهاى سال‌هاى 30 تا31 ه .ق نقل كرده است. منبع اصلى نوشته‌هاى وى تاريخ طبرى در سده‌هاى سه‌گانۀ نخست است؛ هرچند كه نام آن را در آنجا نقل كرده است. ²

2. «ابن كثير شامى» (متوفاى 774ه .ق): وى اين داستان را در كتاب تاريخش «البدايه و النهايه» آورده و پس از فراغت از نقل داستان جنگ جمل، آن را به تاريخ طبرى اسناد داده و گفته است: «اين خلاصۀ سخن ابوجعفر بن جرير است». ³