27روشن است كه مقصود از اهلبيت(ع) در اينجا همۀ آنان نيستند؛ زيرا اين منزلت تنها ويژۀ حجتهاى خداوند است. آنان گروهى منتخب و برگزيده از اهلبيت(ع) هستند. ابنحجر اين مطلب را به نيكى دريافته و گفته است:
احتمال دارد كه مقصود از اهلبيتى كه امان هستند، عالمانشان باشند؛ زيرا اينان كسانى هستند كه به وسيلۀ آنان، همچون ستارگان، راه مىجويند و آنگاه كه ناپديد شوند، نشانههايى كه به ساكنان زمين وعده داده شده، در خواهند رسيد.
وى در جايى ديگر گفته است: «از رسول خدا(ص) پرسيدند كه مردم پس از آنها چه قدر باقى مىمانند؟» فرمود: «به اندازۀ خرى كه كمرش بشكند». 1
مقصود از تشبيه اهلبيت پيامبر(ع) به كشتى نوح اين است كه هركس در دين به آنان پناه برد و اصول و فروعش را از آنان بياموزد، از عذاب خداوند رهايى مىيابد و هركس از آنها سر باز زند، مانند كسى است كه در روز طوفان به كوهى پناه ببرد تا او را از فرمان خداوند حفظ كند. پيداست كه اين كار سودى ندارد و او غرق و هلاك خواهد شد.
وجه تشبيه آنان به «باب حطه» نيز اين است كه خداوند اين باب را مظهرى از تواضع نسبت به جلال و شكوه و پيروى از فرمان خويش قرار