10 را حقيقت، نيرنگ را نصيحت و گمراهى را هدايت شمرده و خود را در جامه خيرخواهان و دوستداران شيعه نشان داده است. اما در واقع از اين جايگاه، فاصله زيادى دارد.
وى بدون ارائۀ دليلى درست، شيعه را تكفير كرده، آنان را گمراه خوانده و با اين كار، مرتكب اشتباه و ستمى بس بزرگ و ناروا شده است؛ چراكه اين تكفير، طايفۀ بزرگى از مسلمانان را در برمىگيرد و ازاينرو، با سخن علما و نويسندگان زيادى از اهل سنت نيز مغايرت دارد كه گفتهاند: «بهخاطر گناهى نمىشود كسى از اهل قبله 1را تكفير كرد».
البته اين كتابچه، يكى از بىشمار كتابها، جزوهها و نشرياتى است كه در چند سال اخير، بهسبب اوضاع خاص سياسى حاكم بر منطقۀ خاورميانه، ضد شيعه منتشر شده است. ازاينرو بنده پس از مطالعۀ اين كتاب، نقد آن را بر خود لازم دانستم تا بدين وسيله، شبهات ايجاد شده برطرف شود و حق از باطل و صدق از كذب جدا گردد. 2
از پروردگار والامرتبۀ خويش خواستارم كه به وسيله اين كتاب، به برادران مؤمن و دينىام نفع رساند و در روز تنگدستى و نياز، مرا دريابد؛ چرا كه او شنوا، نزديك و اجابتكننده است و اوست كه بهسوى حق و راستى، هدايتگر است و بازگشت همه بهسوى اوست. درود خدا بر محمد (ص) و آل پاكش باد.
على آلمحسن