17تحويل داد و به آن حضرت منتقل كرد. بلافاصله پس از اتمام حج، بلال، منادى پيامبراكرم(صلى الله عليه و آله)، از طرف آن حضرت اعلام كرد: «فردا كسى نبايد باقى بماند و همه بايد حركت كنند تا در وقت معين در غدير خم حاضر شوند».
صبح آن روز اين جمعيت به غديرخم رسيدند و پيامبراكرم(صلى الله عليه و آله) دستور توقف در اين منطقه را صادركرد. سپس با آمادهشدن مردم، آن حضرت سخنرانى تاريخى و آخرين خطابه رسمى خود را كه حدود يك ساعت طول كشيد،آغاز كرد. اين خطابه گرانقدر را مىتوان به يازده بخش تقسيم كرد. 1
نبى مكرم اسلام(صلى الله عليه و آله) در بخش اول، به حمد و ثناى الهى مىپردازد. در بخش دوم، با اشاره به آيه تبليغ 2، مىفرمايد: «اگر فرمان مهم الهى درباره اميرمؤمنان را به شما ابلاغ نكنم، رسالتم را انجام ندادهام». در بخش سوم به امامت ائمه دوازدهگانه(عليهم السلام) اشاره مىكند. در بخش چهارم، اين جمله معروف را مىفرمايد: « من كنت مولاه فهذا على مولاه »؛ «هركس من سرپرست (صاحب اختيار) اويم، اين على هم سرپرست اوست».
همچنين پيامبر، كمال دين و تمام نعمت را به ولايت ائمه اطهار(عليهم السلام) مىداند. در بخش پنجم، رويگردانان از ولايت ائمه اطهار(عليهم السلام) را جهنمى معرفى، و برخى از فضايل اميرمؤمنان(عليه السلام) را بيان مىكند. در بخش ششم، به عدهاى از اصحابشان اشاره مىكند كه خلافت را پس از ايشان غصب،