46 چون گرفتت پيرهن تسليم شو همچو موسى زير حكم خضر رو

گرچه كشتى بشكند تو دم مزن گرچه طفلى را كشد، تو مو مكن

چون شكسته بند آمد دست او پس رفو باشد يقين اشكست او

آنكه داند دوخت، او داند دريد هرچه را بفروخت، نيكوتر خريد ¹

بر اين اساس، لازم است دست طلب به سوى كاملان واصل به مقام كشف و شهود دراز كنيم و از علم انبيا و اخبار و تعاليم آنها بهره جوييم. در نظر عارفان، پيامبر اسلام(ص) كه خاتم النبيين است، در مركز دايره نبوت قرار دارد و مقام آن حضرت برتر از همه انبياى پيشين است؛ يعنى نه‌تنها مقام و علم آنها را داراست، بلكه از لحاظ مراتب قرب ملكوتى، بالاترين درجه را دارد. به قول مولانا: چون كه صد آمد، نود هم پيش ماست.

شيخ محمود شبسترى در «گلشن راز» مى‌گويد:

يكى خط است از اول تا به آخر بر او خلق جهان گشته مسافر

در اين ره انبيا چون ساربانند دليل و راهنماى كاروانند

احد در ميم احمد گشته ظاهر در اين دور اول آمد عين آخر

زاحمد تا احد يك ميم فرق است جهانى اندر آن يك ميم غرق است

بر او ختم آمده پايان جمع است جمال جان‌فزايش شمع جمع است

شده او پيش و دل‌ها جمله در پى گرفته دست جان‌ها دامن وى ²