40را دوست ميدارم. بار خدايا! تو نيز آنان وهر كس كه آنان را دوست دارد، دوست بدار.
و نيز فرمود:
« الحسن والحسين ريحانتاي »
1
؛ «حسن وحسين دو دسته گل من هستند».
جلوههاى محبّت در زندگى انسان
انسان كسى را كه دوست دارد اين دوستى تنها حالتى نيست كه در نفس باقى بماند بلكه همانگونه كه اشاره شد، اقبال نفس را در پى دارد واين اقبال نفس، منشأ ظهور وبروز در زندگى انسان است. واگر محبت در موردى رجحان پيدا كرد به تبع آن مظاهر آن نيز راجح مىگردد و ادله استحباب شامل آنها نيز مىشود، مگر در مواردى كه اظهار ارادتى مورد نهى قرار گيرد؛ مثل به هلاكت انداختن خود به جهت محبوب كه اين مورد از دليل استحباب خارج مىشود. اينك به برخى مظاهر حب اشاره مىكنيم:
1. اطاعت وانقياد از محبوب؛
2. زيارت محبوب؛
3. تكريم وتعظيم محبوب؛
4. برآورده كردن حاجتهاى محبوب؛
5. دفاع از محبوب به انحاى مختلف؛
6. حفظ آثار محبوب؛
7. احترام به فرزندان ونسل محبوب؛