26يكى از جنبههاى اعجاز قرآن، اختلاف نداشتن آيات آن است؛ بهطورى كه از هرگونه تناقض يا دروغى محفوظ است؛ خداوند مىفرمايد:
(أَ فَلاٰ يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ كٰانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللّٰهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلاٰفاً كَثِيراً) (نساء: 82)
آيا درباره قرآن نمىانديشند؟! درحالىكه اگر از سوى غير خدا بود، اختلاف فراوانى در آن مىيافتند.
اگر ما انجيلها را بخوانيم و محتواهاى آن را با هم مقايسه كنيم تناقض و اختلاف زيادى در آموزههاى آنها مىبينيم.
قوانين قرآن سازگار با فطرت انسان و همسو با سنتهاى هستى است؛ خداى متعال مىفرمايد: (إِنَّ هٰذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ) ؛ «اين قرآن به راهى كه استوارترين راههاست، هدايت مىكند». (اسراء: 9)
از اينرو احكام قرآن برپايه عدالت و حقيقت خالص است؛ چنانكه خداوند مىفرمايد:
(إِنَّ اللّٰهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسٰانِ وَ إِيتٰاءِ ذِي الْقُرْبىٰ وَ يَنْهىٰ عَنِ الْفَحْشٰاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ الْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ) (نحل:90)
خداوند به عدل و احسان و بخشش به نزديكان فرمان مىدهد و از فحشا و منكر و ستم نهى مىكند. خداوند به شما اندرز مىدهد، شايد
متذكر شويد.
احكام تشريعى قرآن عبارت است از: «دادگرى، حق محورى، احسان كردن، پيوند با خويشان، پرهيزدادن از كارهاى ناشايست». اينها احكامى است كه زندگى را دگرگون مىسازد و انسان در سايۀ آن، با عزت و آرامش زندگى مىكند.