89بود كه من در روز قيامت او را شفاعت خواهم كرد. اين روايت را هيثمى در (مجمع الزوائد) نقل كرده و گفته: آن را طبرانى روايت كرده و رجالش همگى رجال صحيح‌اند. و هيثمى در اين باره روايات بسيارى را آورده است.
اين در مورد حيات پيامبر (ص) ، اما بعد از انتقال او به عالم آخرت و محضر خداوند متعال، آيا درخواست شفاعت از او خصوصاً در برابر قبر شريف آن حضرت و هنگام سلام بر او صحيح است؟ از آنجا كه با دليل قطعى ثابت شده كه اموات مى‌شنوند و سخن مى‌گويند و در عالم برزخ دعا مى‌كنند، خصوصاً پيامبر (ص) هنگامى كه بر او سلام مى‌شود روح شريفش به او باز مى‌گردد، در اين صورت چيزى كه موجب فرق گذاشتن شفاعت بين حيات آن حضرت قبل از انتقال از دنيا و بين حيات برزخى او بعد از انتقال از دنيا باشد وجود ندارد، و هركس ادعاى منع كند بايد دليل اقامه نمايد.
همچنين درباره قرائت قرآن براى اموات مى‌نويسد:
اما قراءة القرآن للاموات و اهداء ثوابها اليهم، فانّ اهداء ثواب قراءة القرآن بصورة عامة مشروع و يصل الى الميت. و لا مانع من قراءة الفاتحة بخصوصها؛ لانّها تقرأ فى الصلاة على الميت؛ أو لانّها ام الكتاب و السبع المثانى، و اعتبرها النبى (ص) رقية و لها فضائل عديدة اخرى كما اسلفنا ذلك من قبل... 1
اما قرائت قرآن براى اموات و اهداى ثواب به آنان، پس اهداى ثواب قرآن به صورت عمومى مشروع بوده و به ميت مى‌رسد. و