50هم اين وعده صورت نگيرد، با شمول آيه سازگار نخواهد بود. علامه طباطبايى در اين‌باره مى‌گويد:
و الآية وعد نوعي لا وعد شخصي لكل واحد شخصي منهم في كل واقعة شخصيّة. 1
آيه كريمه، وعده نوعى است به نوع انبيا؛ نه آنكه به فردفرد انبيا در هر واقعه‌اى كه پيش مى‌آيد، وعده نصرت داده باشد.
بنابراين همان‌طور كه علامه طباطبايى گفته است: مراد آيه، نوع وقايع است نه فردفرد وقايع؛ زيرا اين‌گونه نيست كه در هر واقعه‌اى، مثل سنگ زدن به پيامبر(ص) و ريختن خاكستر بر سر ايشان، آن حضرت بر كفار غلبه ظاهرى يافته باشد.
البته درباره افراد انبيا، ما كلام علامه(رحمة الله) را در اين قسمت نمى‌پذيريم؛ زيرا با توجه به روايات در تفسير آيه، لزومى ندارد كه حمل بر نوع انبيا شود و از ظهور عنوان «رسلنا» در عموم و شمول همه انبيا دست برداريم.
2. منظور از وعده نصرت الهى كه در دو كلمه ( لَنَنْصُرُ ) و ( الْمَنْصُورُونَ ) جلوه‌گر شده است، چيست؟
طبرسى در تفسير آيه ( إِنّٰا لَنَنْصُرُ... ) مى‌نويسد:
أي ننصرهم بوجوه النصر فإنّ النصر قد يكون بالحجّة و يكون أيضاً بالغلبة في المحاربة و ذلك بحسب ما تقتضيه