16سرفرازى اسلام و خوارى كفر، نمايان مى‌شود؛ زيرا بازگشت به دنيا زمانى واقع مى‌شود كه دين خدا بر سراسر جهان حاكم شده، و زمين در اختيار پاكان قرار گرفته و كافران و ستمگران نيز خوار و ذليل شده باشند. به يقين، مشاهده چنين روزگارى، آرزوى هر انسان مؤمنى است و او را شادمان مى‌كند؛ همچنان‌كه تبهكاران و كافران را به رنج و خشم مى‌افكند.
ج) به سبب رجعت، استعدادهايى كه براثر ستم جنايتكاران از فيض وحيانى پيامبران محروم بودند، تكامل مى‌يابند، بالنده مى‌شوند و قله‌هاى بندگى را فتح مى‌كنند و اين همان هدف آفرينش است.
د) در زمان رجعت، قوه تعليم و ارشاد عمومى پيامبر(ص) و امام(ع) آشكار مى‌شود. درحالى‌كه در حيات دنيوى قبلى، ايشان بر اثر موانع نتوانسته بودند به‌طور شايسته آن را ابراز كنند.
ه) بر اثر رجعت، سردمداران كفر و ضلالت و آنان كه مايه سيه‌روزى بخش عظيمى از جامعه بشرى شدند، باز مى‌گردند تا قسمتى از كيفر اعمال ننگين خويش را در دنيا ببينند؛ گرچه كيفر نهايى و عذاب دردناك آنها در قيامت است. بى‌شك اين رجعت موجب خرسندى حق‌جويان مى‌شود.
7. رجعت از ضروريات مكتب تشيع است. به اعتقاد