73
1. توسل به طاغوت
خداوند سبحان مى‌فرمايد:
يُرِيدُونَ أَنْ يَتَحٰاكَمُوا إِلَى الطّٰاغُوتِ وَ قَدْ أُمِرُوا أَنْ يَكْفُرُوا بِهِ (نساء: 60)
مى‌خواهند براى داورى نزد طاغوت وحكّام باطل بروند؟! با اينكه به آنها دستور داده شده كه به طاغوت كافر شوند.
در اين آيه از توسل به طاغوت، براى دستيابى به حق خود نهى شده است.
2. توسل به بتان
خداوند متعال مى‌فرمايد:
وَ يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللّٰهِ مٰا لاٰ يَضُرُّهُمْ وَ لاٰ يَنْفَعُهُمْ وَ يَقُولُونَ هٰؤُلاٰءِ شُفَعٰاؤُنٰا عِنْدَ اللّٰهِ (يونس: 18)
آنها غير از خدا، چيزهايى را مى‌پرستند كه نه به آنان زيان مى‌رساند، ونه سودى مى‌بخشد؛ و مى‌گويند: اينها شفيعان ما نزد خدا هستند.
موارد اختلاف در حكم توسل
برخى از موارد توسل، مورد اختلاف علماى مذاهب اسلامى است به اين نحو كه وهابيان آنها را جايز نمى‌دانند، ولى عموم مسلمانان جايز مى‌شمارند. اينك به اين موارد اشاره مى‌كنيم:
1. توسل به جاه و مقام اوليا در برزخ
وهابيان اين قسم را جايز نمى‌دانند.
گروه دائمى بحث‌هاى علمى و فتواى وهابيان مى‌گويد: