65
إِنَّمٰا يُرِيدُ اللّٰهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً (احزاب:33)
خداوند تنها مىخواهد رجس و پليدى را از شما اهلبيت دور نمايد و شما را كاملاً پاك و مطهر گرداند.
اين آيه به گفته همه مفسران و انديشمندان اسلام، در شأن و مقام والاى اهلبيت پيامبر گرامى اسلام(ص) نازل شده است. همچنين روايات بسيارى درباره شأن نزول آيه تطهير و انحصار آن به «خمسه طيبه» در منابع اهلسنت(عليهم السلام) وجود دارد كه برخى از آنها چنين گزارش مىشود:
يك - «حاكم نيشابورى» در «مستدرك» مىنويسد:
عبدالله بنجعفر از رسولخدا(ص) روايت مىكند كه آن حضرت هنگامى كه رحمت الهى را در حال نزول ديدند، فرمودند: «بهسوى من بخوانيد!» «صفيه» گفت: «چه كسى را اى پيامبر اسلام(ص)؟» آن حضرت فرمود: «اهلبيتم را؛ على، فاطمه، حسن و حسين(عليهما السلام) را». آنان را آوردند. آن حضرت عباى خويش را روى آنان افكند. سپس دستانش را بالا برد و عرض كرد: «خداوندا! اينان اهلبيت مناند». سپس بر محمد و آل محمد صلوات فرستاد. در اين هنگام خداى حكيم اين آيه را نازل فرمود: إِنَّمٰا يُرِيدُ اللّٰهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً . 1
دو - «امسلمه» مىگويد:
آيه تطهير در خانه من و در حالىكه پنجتن آل عبا در آن بودند، نازل گرديد و رسولخدا(ص) آنان را با عبايى كه بر روى آنان افكند، پوشانيد. سپس عرضه داشت: «اينان اهلبيت مناند. پروردگارا! رجس و پليدى را از آنان دور كن و ايشان را پاك و مطهر گردان». 2