34هيچ كسى در آن زمان بهتر و افضلتر از او نبوده است.
مقدمه دوم: احاديث و آثار بسيارى بر اين دلالت دارد كه از زمان نوح(ع) و آدم(ع) تا بعثت نبى اسلام(ص)، تا برپا شدن قيامت، زمين از مردمى كه بر فطرت (توحيد) باشند كه خدا را عبادت كنند و او را واحد بدانند و برايش نماز بخوانند، خالى نبوده است و به واسطه آنها زمين حفظ و نگهدارى ميشود و اگر ايشان نبودند، زمين و هركسى كه بر روى آن است، نابود و هلاك ميشد.
با اين دو مقدمه اين نتيجه به دست ميآيد كه پدران و مادران پيامبر(ص)، هيچكدام مشرك نبودند؛ زيرا وقتى ثابت شد كه هر يك از آنها بهترين افراد قرن خود بودند، نمىتواند از چند حال خارج باشد: يك - مردمى كه بر فطرت توحيد بودند، پدران (و مادران) پيامبر(ص) بودند و اين همان ادّعاى ماست.
دو - يا آن مردمى كه برفطرت توحيد بودند، پدران (و مادران) پيامبر(ص) نبودند، بلكه پدران پيامبر(ص) مشرك بودند كه در اين صورت يكى از اين دو مورد صدق مىكند: