27
صورت دوم : اينكه هديه و بخشش تا وصول سر سال خمسى صرف در مؤونه زندگى نشود.
در اين صورت پنج نظر وجود دارد:
1) آيات عظام: امام راحل، خامنه‌اى و نورى: خمس آن واجب نيست گرچه احتياط مستحب است. 1
2) آيات عظام: اراكى، خويى، گلپايگانى، سيستانى و صافى: اگر
از مخارج سالش زياد بيايد بايد خمس آن را بدهد. 2
3) آيات عظام: بهجت، فاضل و مكارم: اگر از مخارج سالش زياد بيايد بنابر احتياط واجب بايد خمس آن را بدهد. 3
4) آيت الله تبريزى و آيت الله وحيد: چنانچه از مخارج سالش زياد بيايد و عرفا چيز كوچكى شمرده نشود بلكه قيمت معتنابهى داشته باشد، خمس آن را بايد بدهد. 4 و معيار معتنابه بودن، با ملاحظه هر يك از آنها است نه مجموعه آنها.