77وى نيز مى‌باشد.

و پس از آن به مسئلۀ حفر حجر به دست ابن زبير، در وقت بازسازى كعبه، اشاره مى‌كند و مى‌نويسد: هنگام حفر حجر، به يك سنگ سبز برمى‌خورند، هيچ‌يك از قريش ندانستند كه چيست، تا كه عبداللّٰه بن صفوان به ابن زبير گفت:

اين قبر اسماعيل است، مواظب باش سنگ را از جاى خود حركت نده، و ابن زبير آن را به حال خود گذاشت. ¹و از ابن اسحاق نيز مطلبى آورده است كه دلالت بر بودن قبر اسماعيل و مادرش هاجر در حجر است. ²با توجه به مطالب نقل شده، معلوم مى‌شود كه دفن اسماعيل در حجر از مشهورات و بلكه مسلمات تاريخى است و با توجه به آن، آنچه را كه مسعودى در مروج الذهب آورده‌است، خالى از ضعف نخواهد بود. مسعودى مى‌نويسد:

و كان عمر إسماعيل إلى أن قبضه اللّٰه إليه مائة سنة و سبعاً و ثلاثين سنة، و دفن بالمسجد الحرام فى الموضع الذى كان فيه الحجر الأسود؛ ³

سن اسماعيل هنگام قبض روح 137 سال بود، و در مسجد الحرام در جايى كه حجر الاسود در آن بود دفن شد.

اين مطلب درست نيست، مگر آنكه بگوييم كه در اين عبارت تصحيف صورت گرفته است و كلمه «الأسود» را نسخه‌نويسان به آن افزوده باشند و