10را دربارۀ فضايل حضرت على(ع) به تصوير بكشيم. از اين رو در ابتدا، سخن شيواى همسر مولا، حضرت زهرا(س) را مطلع و سپيدۀ سخن مى‌سازيم و پس از آن وجيزه‌اى از قرآن و سنت را در فضل على(ع) بر مى‌شماريم.
حضرت زهرا(س) در خطبۀ شيوايش مى‌فرمايند:
«چه باعث شد كه از ابوالحسن روى گردان شويد؟ به خدا سوگند! روى گردانى شما به خاطر برّندگى شمشير او بود، او از مرگ باكى نداشت، در جنگ قوى بود و با پنجه‌هاى پرتوان خود، دلاوران دشمن را به خاك هلاكت مى‌افكند، خشم او در راه رضاى خدا بود.»
در ادامه مى‌فرمايد:
«اگر على(ع) راهبر مى‌شد دنياپرست از زاهد و راستگو از دروغگو، آشكار مى‌شد، اگر كسانى كه در آبادى‌ها زندگى مى‌كنند ايمان اختيار مى‌كردند و راستى پيشه مى‌كردند، هر آينه بركات آسمان و زمين را برآن‌ها ارزانى مى‌داشتيم، اما آن‌ها «حق را» تكذيب كردند و ما هم آن‌ها را به كيفر كردارشان مجازات كرديم. آن دسته‌اى كه ستم پيشگى برگزيدند، ديرى نمى‌پايد كه به كيفر اعمال خود گرفتار آيند و هرگز نمى‌توانند از عذاب الهى در امان باشند. 1»