265 حنبليه؛ التحيات للّٰه‌والصلوات والطيبات السَّلامُ عَلَيكَ ايُّهَا النَّبيّ وَ رَحْمَةُ اللّٰه وَ بَرَكَاتُه، السَّلامُ عَلَيْنَا وَ عَلَى عِبَاداللّٰهِ الصَّالِحين اشْهَدُ أنْ لا الَهَ الَّا اللّٰه وَحْدَهُ لا شَريكَ لَه وَ اشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُه اللَّهُمَّ صَلّ عَلَى مُحَمَّد.

حنفيه؛ التحيات للّٰه‌والصلوات والطيبات، السَّلامُ عَلَيكَ ايُّهَاالنَّبى وَ رَحْمَةُ اللّٰه وَ بَرَكَاتُه، السَّلامُ عَلَيْنَا وَ عَلَى عِبَاداللّٰهِ الصَّالِحين اشْهَدُ أنْ لا الَهَ الَّا اللّٰه وَ اشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُه.

شافعيه؛ التحيات المباركات الصلوات الطيبات للّٰه، السَّلامُ عَلَيكَ ايُّهَا النَّبيّ وَ رَحْمَةُ اللّٰه وَ بَرَكَاتُه، السَّلامُ عَلَيْنَا وَ عَلَى عِبَادِ اللّٰهِ الصَّالِحين اشْهَدُ أنْ لا الَهَ الَّا اللّٰه وَ اشْهَدُ أنَّ سَيّدنَا مُحَمَّداً رَسُول اللّٰه.

مالكيه؛ التحيات للّٰه، الزاكيات للّٰه‌الطيبات الصلوات‌للّٰه السَّلامُ عَلَيكَ ايُّهَا النَّبيّ وَ رَحْمَةُ اللّٰه وَ بَرَكَاتُه، السَّلامُ عَلَيْنَا وَ عَلَى عِبَاد اللّٰهِ الصَّالِحين اشْهَدُ أنْ لا الَهَ الَّا اللّٰه وَحْدَهُ لا شَريكَ لَه وَ اشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُه.

18. استحباب اشاره با انگشت سبابه

اماميه؛ مستحب است نمازگزار در حال تشهد دست‌هاى خود را بر ران گذاشته، انگشتانش را به يكديگر بچسباند ولى اشاره با انگشت سبابه استحباب ندارد.

حنبليه؛ انگشت خِنْصَر و بِنْصِر را گره مى‌زند و انگشت وسط و ابهام را حلق مى‌كند و با انگشت سبابه هنگام گفتن لفظ جلاله اشاره مى‌كند بدون حركت.

حنفيه؛ با انگشت سبابۀ دست راست اشاره مى‌كند به گونه‌اى كه هنگام نفى‌الوهيه، سبابه را بالا مى‌برد و هنگام اثبات الوهيه پايين مى‌آورد. رفع، نفى است و وضع، اثبات.

شافعيه؛ به جز سبابه، ساير انگشتان دست راست را قبض مى‌كند و هنگام گفتن الّا اللّٰه با آن اشاره مى‌كند و رفع آن را تا هنگام برخاستن يا سلام بدون تحريك ادامه مى‌دهد.

مالكيه؛ به جز سبابه ساير انگشتان را زير انگشتان شصت قرار مى‌دهد و سبابه و ابهام را مى‌كشد و سبابه را به چپ و راست حركت مى‌دهد.