67صيام و قيام، خداوند براى او اجر و ثواب صدهزار ماه رمضان در غير مكه مىنويسد و به ازاى هر يك روز مغفرت و شفاعت و به ازاى هر يك شب، مغفرت و شفاعت به او مىدهد. و در برابر هر يك روز يك دعاى او را اجابت مىفرمايد.»
بر اين اساس است كه گفته مىشود بهترين ايام انجام حج، در صورت امكان ماه مبارك رمضان است؛ زيرا در اين صورت انسان مراتب كمال را با سرعت و سهولت بيشترى طى مىكند. خداوند مقامات فراوانى به چنين انسانى مىدهد كه در ميان آنها مقام رفيع شفاعت جايگاه ويژهاى دارد.
امام سجاد عليه السلام در بيانى عجيب طاعم (خورنده) در مكه را معادل صائم در غير مكه مىداند.
«الطَّاعِمُ بِمَكَّةَ كَالصَّائِمِ فِيمَا سِوَاهَا، وَ صِيَامُ يَوْمٍ بِمَكَّةَ يَعْدِلُ صِيَامَ سَنَةٍ فِيمَا سِوَاهَا، وَ الْمَاشِي بِمَكَّةَ فِي عِبَادَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ»؛ 1
«خورنده در مكه همانند روزهدار در غير مكه است. روزه يك روز در مكه معادل روزۀ يك سال در غير مكه است كسى كه در مكه راه برود در حال عبادت خداست.»
بنابراين روزهدار نزد خدا مقام رفيعى دارد اما روزهاى كه در مكه گرفته شود، قابل مقايسه با غير آن نيست. چنين روزهاى به دنبال خود عفو و غفران الهى و ثوابها و حسنات فراوانى را در پى خواهد داشت. شفاعت، ميراث روزۀ مكه است، و از اينها بالاتر اين كه اگر كسى در مكه باشد و يك روز عادى را با خوردن و آشاميدن پشت سر گذارد، همانند كسى است كه در جاى ديگر روزه باشد. جايگاه مكه تا بدان حد رفيع و والاست كه گام برداشتن در اين سرزمين عبادت خداست و در يك كلام حضور در مكه تقرب است و عبادت.