59هنگام ولادت آن حضرت، ايوانِ كسرى شكافت و چند كنگرۀ آن فرو ريخت و آتشِ آتشكدۀ فارس خاموش شد؛ درياچۀ ساوه خشك گرديد؛ بت‌هاى بتخانۀ مكه سرنگون شد؛ نورى از وجود آن حضرت، به سوى آسمان بلند شد كه شعاع آن فرسنگ‌ها راه را روشن كرد؛ انوشيروان و مؤبدان خواب وحشتناكى ديدند؛ آن حضرت ختنه شده و ناف بريده به دنيا آمد و گفت: «اللّٰه اكبرُ وَ الحمدُ لِلّٰهِ كَثيراً سُبحانَ اللّٰهِ بُكْرَةً و أصيلاً».

همۀ اين مطالب، در منابع اصيلِ تواريخ و جوامع حديث موجود است. ¹

سال و ماه و روز ولادت پيامبر صلى الله عليه و آله

عموم سيره‌نويسان اتفاق دارند كه، تولّد پيامبر گرامى صلى الله عليه و آله در عام الفيل، در سال 570 ميلادى بوده است. زيرا آن حضرت به طور قطع، در سال 632 ميلادى درگذشته است، و سن مبارك او 62 تا 63 بوده است. بنابراين، ولادت او در حدود 570 ميلادى خواهد بود.

اكثرِ محدثان و مورخان بر اين قول اتفاق دارند كه تولد پيامبر صلى الله عليه و آله ، در ماه «ربيع الاول» بوده، ولى در روز تولد او اختلاف دارند. معروف ميان محدثان شيعه اين است كه آن حضرت، در هفدهم ربيع الاول، روز جمعه، پس از طلوع فجر چشم به دنيا گشود؛ و مشهور ميان اهل تسنن اين است كه ولادت آن حضرت، در روز دوشنبه دوازدهم همان ماه اتفاق افتاده است. ²

مراسم نامگذارى پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله

روز هفتم فرارسيد. «عبد المطلب»، براى عرض سپاسگزارى به درگاه الهى گوسفندى كشت و گروهى را دعوت نمود و در آن جشن با شكوه، كه از عموم قريش دعوت شده بود؛ نام فرزند خود را «محمّد» گذارد. وقتى از او پرسيدند: