1) .آية اللّٰه بهجت:اگر به‌قصد امر فعلى بوده،اگرچه اعتقاد ندبيّت آن را داشته،اظهر صحّت و اجزاء از حجة الاسلام است. آية اللّٰه تبريزى،آية اللّٰه خويى:مجزى از حجة الاسلام است و نياز به‌احرام جديد نيست. آية اللّٰه خامنه‌اى،آية اللّٰه سيستانى:چنانچه كسى به اعتقاد اين كه مستطيع نيست به عنوان استحباب،به حج رفت و قصد اطاعت امرى كه فعلاً متوجّه او است را نمود و بعداً معلوم شد مستطيع بوده،حجّش كفايت مى‌كند و حج ديگرى بر او واجب نيست. آية اللّٰه صافى،آية اللّٰه مكارم:بلكه كفايت مى‌كند. آية اللّٰه فاضل:بايد حجة الاسلام را انجام دهد و اكتفا به عمرۀ انجام شده مشكل است،لذا براى احرام عمرۀ تمتع وجوبى،بايد به وظيفه ناسىِ احرام،كه در مسألۀ 215 مناسك محشى بيان شده است،عمل كند و در ضيق وقت بايد حجِ افراد انجام دهد،مگر اينكه خطا در تطبيق باشد.

2) .آيات عظام اراكى،فاضل،نورى:اگر تقييد به استحباب داشته،و اگر به نحو خطا در تطبيق بوده،صحيح و كافى است. آية اللّٰه گلپايگانى:مگر اين‌كه قصد كرده باشد حجّى را كه بر اوست و اشتباهاً گمان كرده استحبابى است،كه در اين صورت بعيد نيست كفايت كند.(مناسك عربى،ص 30،مسأله 80).