22از حمد، سوره سجده‌دار مى‌خواند و پس از آن همگى به سجده رفته سپس بر مى‌خيزند و قرائت را ادامه مى‌دهند كه در اين صورت زائران پيش از نماز صبح يا بعد از آن -با فاصله - نماز خودشان را به صورت فرادى بخوانند.
ح) پس از قرائت ركعت دوم، پيش از ركوع، قنوت نمى‌گيرند، كه زائران نيز قنوت نخوانند، چون مستحب است و در هر حال ترك آن اشكال ندارد.
ط) در برخى مواقع، قنوت را پس از ركوع انجام مى‌دهند، كه به‌جاى آوردن قنوت به همراه آنان پس از ركوع، مشكلى پيش نمى‌آورد.
ى) در حال قرائت، بيشتر اهل سنّت، دست‌بسته نماز مى‌خوانند كه پيروان مكتب اهل‌بيت نبايد مانند آنان دست‌بسته به نماز بايستند.
ك) نمازگزاران پس از اتمام حمدِ امام جماعت، «آمين» مى‌گويند كه نبايد گفته شود؛ مى‌توانند «الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ» را آهسته بگويند.
ل) پس از ركوع توقّف طولانى دارند كه نمازگزارن نيز بايد مراعات كنند و با عجله به سجده نروند، بلكه منتظر تكبير مكبّر باشند.
م) پس از دو سجده، بدون جلسه استراحت مى‌ايستند كه بايد جلسه استراحت به‌جاى آورند، هرچند بسيار كوتاه.