73
نظر دوم - اين اقرار به ربوبيت خدا است، اما اقرار به يكتايى خدا در اين امر نيست
اين بيانى است كه علامۀ «طباطبايى» در تفسير آيات 31 تا 36 سورۀ يونس بيان فرموده است؛ آنجا كه اقرارشان را به اينكه مدبّر جهان هستى، الله تعالى است، اقرارى حقيقى دانسته است به اين اعتبار كه اين امر در نظر آنان با تدبير برخى از شئون جهان هستى به وسيله خدايان كوچك منافاتى نداشته است. ايشان فرموده است:
اولين استدلال 1 از راهى اقامه شده كه بت‌پرستان آن را معتبر مى‌دانستند، چون بت‌پرستان از راه پرستش بت‌ها، اربابِ آن بت‌ها را مى‌پرستيدند كه به عقيده آنان، مدبّر عالم وجود بودند... بنابر اين، خداى سبحان استدلال بر توحيد در ربوبيت را به رسول گرامى خود تلقين مى‌كند و با فرمانِ قل به او دستور مى‌دهد كه به صورت سؤال به مشركين بگويد: مَنْ يَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضِ ...؟ فَسَيَقُولُونَ اللّٰهُ