11با هم نزاع مكنيد كه سُست شويد و مهابت شما از بين برود». (انفال: 46).

كسى نمى‌تواند منكر اين حقيقت شود كه اختلاف ديدگاه در ميان مسلمانان هست و اين، واقعيتى انكارناپذير است. قرآن نيز بر اين مسئله تصريح كرده كه قِوام زندگى بشر بر وجود چنين اختلافاتى است:

وَ لَوْ شٰاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النّٰاسَ أُمَّةً وٰاحِدَةً وَ لاٰ يَزٰالُونَ مُخْتَلِفِينَ * إِلاّٰ مَنْ رَحِمَ رَبُّكَ وَ لِذٰلِكَ خَلَقَهُمْ وَ تَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النّٰاسِ أَجْمَعِينَ (هود: 118 و 119)

و اگر پروردگار تو مى‌خواست، همانا همه مردم را امّت واحدى قرار مى‌داد، در حالى كه پيوسته در اختلافند؛ مگر كسانى كه پروردگارت به آنان رحم كرده، و براى همين آنان را آفريده است. و وعده پروردگارت [چنين] تحقّق پذيرفته است [كه] «البتّه جهنّم را از جنّ و انس يكسره پر خواهم كرد».

اين امر نه تنها در ميان دو يا چند طايفه، بلكه در ميان افراد يك