85
الصالح، واسترسل مع عقله الفاسد، وَ أَضَلَّهُ اللَّهُ عَلى عِلْمٍ، فكان إِلهَهُ هَواهُ، ظنّاً منه انّ ما قاله حق وما هو بالحق، وانّما هو منكر من القول وزور. 1
كتابش را كه به نام (الواسطيه) است تأليف نمود. او در آن كتاب بدعت‌هايى گذاشت كه با آن اجماع مسلمانان را پاره كرده و در آنها با كتاب و سنت صريح و سلف صالح به مخالفت پرداخت و با عقل فاسد خود همراهى نمود. لذا خداوند او را با علمى كه داشت گمراه نمود، پس خداى او هواى نفسش بود؛ زيرا گمان مى‌كرد كه آنچه را گفته بر حق است در حالى كه چنين نبود، بلكه به طور حتم قول منكر و زور به حساب مى‌آمد.
و نيز مى‌گويد:
...تمالأ عليه أهل عصره ففسّقوه ويدعوه، بل كفّره كثير منهم... 2
... اهل عصرش بر او اتفاق كرده و او را به فسق و ادعاى باطل نسبت دادند، بلكه بسيارى از آنان او را تكفير نمودند...
10. شاه فضل رسول قادرى هندى حنفى
او درباره ابن‌تيميه مى‌گويد: