71و حديث (اى على! جنگ با من، جنگ با تو و صلح با من، صلح با تو است) را ابن‌تيميه كذب دانسته كه به دروغ به پيامبر(ص) نسبت داده شده و در هيچ يك از كتاب‌هاى معروف و نه به اسناد معروفى روايت شده. (300/2).
من مى‌گويم: اين جرأتى است از او، در حالى كه امامش احمد در (فضائل الصحابة) (1350) و حاكم (149/3) از طريق امام احمد تخريج كرده‌اند، و نيز شاهد خوبى دارد كه ترمذى (699/5) و حاكم (149/3) و طبرانى (149/3) براى آن نقل كرده‌اند. حديث: (همانا خداوند به من وحى نمود كه او چهار نفر از اصحابم را دوست دارد و مرا مأمور به محبت آنها كرده است. به حضرت گفته شد: آنان كيانند اى رسول خدا؟ حضرت فرمود: على كه سرور آنان است، و سلمان و مقداد و ابوذر). ابن‌تيميه (173/3) درباره آن مى‌گويد: ضعيف بلكه جعلى است، و سندى كه به آن قيام پيدا كند ندارد.
من مى‌گويم: اين حديث را امامش احمد بن حنبل در مسند (351/5) و ترمذى (3718) و ابن ماجه (149) نقل كرده و ترمذى آن را حسن شمرده و براى آن شاهدى است...
دوم: ديدگاه علماى حنفى درباره ابن‌تيميه
1. قاضى القضاة شمس‌الدين ابوالعباس احمد بن ابراهيم سرّوجى حنفى (م710ه.ق)