70و درباره حديث ابن عمر (ما منافقان در عصر رسول خدا(ص) را تنها با بغض على مى‌شناختيم) گفته: در اين حديث اهل معرفت به حديث شك نكرده‌اند كه جعلى و دروغ است (228/3)، در حالى كه حديثى است صحيح؛ زيرا در صحيح مسلم (78) و ديگر كتاب‌ها آمده است كه حضرت على(ع) فرمود: (اين همان عهد پيامبر امّى است كه دوست ندارد مرا مگر مؤمن، و دشمن ندارد مرا مگر منافق).
و نيز امامش احمد بن حنبل در (الفضائل 979) با سندى كه شرط بخارى را دارد از ابوسعيد خدرى نقل كرده كه گفت: (ما منافقان انصار را با بغض على مى‌شناختيم).
و در مسند بزار (زوائدش 169/3) با اسناد حسن از جابر نقل كرده كه گفت: (ما منافقان جماعت انصار را تنها با بغضشان نسبت به على مى‌شناختيم).
و مردى به سلمان گفت: چه چيز باعث شده كه تا اين اندازه على را دوست دارى؟ او گفت: از رسول خدا(ص) شنيدم كه فرمود: (هر كس او را دوست بدارد به طور حتم مرا دوست داشته است).
ابن‌تيميه مى‌گويد: اين حديث دروغ است 9/3.
من مى‌گويم: بلكه اين حديث به جهت شواهد و متابعات آن صحيح مى‌باشد و براى آن طريق خوبى در مستدرك (130/3) است، و طريق ديگرى در (المعجم الكبير) طبرانى (901/380/23) از ام‌سلمه مى‌باشد كه هيثمى در مجمع الزوائد (132/9) با سند حسن آورده است.