28

روايات اهل سنت وحكم به ظاهر افراد

الف) بخارى به سندش از پيامبر(ص) نقل كرده كه فرمود:

امِرْتُ أنْ أقاتِلُ النّاسَ حَتّي يَشْهَدُوا أن لا إله إلاّ الله وأنّ محمّداً رسولُ الله وَيُقِيمُوا الصَّلاة وَيُؤتُوا الزَّكَاةَ، فِإذا فَعَلُوا ذَلِكَ عَصَمُوا مِنّي دِماءَهُمْ وَأمْوالَهُمْ إلاّ بِحَقِّ الإسْلامِ وَحِسابُهُمْ عَلي اللهِ. ¹

من مأمور شده‌ام كه با مردم بجنگم تا شهادت به وحدانيت خدا ورسالت محمد داده ونماز به پا داشته وزكات دهند، وچون چنين كردند خون واموالشان از ناحيه من -به جز به حقّ اسلام- محفوظ مى‌ماند ولى حساب آنان بر خداوند است.

ابن حجر عسقلانى در شرح اين حديث مى‌گويد: «

وفيه دليل علي قبول الأعمال الظاهرة والحكم بمايقتضيه الظاهر. ²

اين حديث دليل بر قبول اعمال ظاهر وحكم بر طبق مقتضاى ظاهر است.

بغوى در شرح اين حديث مى‌گويد: