22عذرخواهى كرده و مى‌گويد: «سليقۀ من اين‌جور نيست. لذت اين سفر در صورتى به كام آدم شيرين است كه با دست رنج خودش باشد!» 1
اهتمام و قيام به وظيفه
مرحوم آقاى ميانجى، با اينكه بسيار به زيارت اماكن زيارتى در مكه و مدينه و عتبات عاليات و ساير مشاهد مشرفه علاقه داشت، ولى هرگز وظايف مهم‌تر خود را فداى اين مسائل نمى‌كرد. اين عالم پر تلاش، بيشتر از هر چيزى، به وظيفه و تكليف خود مى‌انديشيد و اين سفرها را هم، در راستاى همان تكاليف انجام مى‌داد. ايشان روزى در جواب دوستان و بستگان خويش كه به او پيشنهاد كردند كه در يكى از ماه‌هاى مبارك رمضان به عمرۀ مفرده برود، گفت: «پس تبليغ و ارشاد و مسجد و منبرم چه مى‌شود؟ در ماه رمضان، امر تبليغ واجب‌تر است از زيارت».
در اين باره، آيت‌الله احمدى بارها اين ماجرا را با غبطه و اعجاب نقل مى‌كرد كه:
وقتى بعد از سفر اول حج به عراق رفتيم و در دهۀ اول محرم در كربلا بوديم، يكى از علماى محترم