80زن و مرد و... دوش به دوش يكديگر در حالى كه از زينت‌ها و لذت‌هاى دنيوى گريزان‌اند، در برابر خداوند سر تعظيم فرود مى‌آورند.
چنان‌كه امام رضا(ع) در اين باره فرموده است:
وَ انَّما يُأمَرُوا بِالاِحرامِ لِيَخشَعُوا قَبلَ دُخولِهِم حَرَمَ اللهِ وَ امنِهِ وَ لِئلاّ يَلْهُوا وَ يَشتَغِلوُا بِشَيءٍ مِن امُورِ الدُّنيا وَ زينَتِها وَ لَذّاتِها وَ يَكُونُوا جادّينَ فيما هُم فيهِ قاصِدينَ نَحوَهُ، مُقبِلينَ عَلَيهِ بِكُلّيتِهِم، مَعَ ما فيهِ مِنَ التَّعظيمِ للهِ‌ِ عزَّوجلَّ لِبَيتِهِ وَ التَذَلُّلِ لأنفُسِهِم عِندَ قَصدِهِم الَي اللهِ عَزَّوجلَّ وَ وِفادَتِهِم الَيه راجينَ ثَوابَهُ، راهبينَ مِن عِقابِهِ، ماضينَ نَحوَهُ مُقبِلينَ الَيهِ بِالذُّلِّ وَالاستِكانَةِ والخُضُوعِ. 1
همانا به احرام دستور داده شد تا مردم خشوع و فروتنى پيدا كنند، پيش از اينكه به خانه امن الهى وارد شوند و نيز براى اينكه دست به كارهاى لهو و بيهوده نزنند و مشغول امور دنيا و زينت‌ها و لذت‌هاى آن نشوند و به آنچه اراده كرده‌اند توجه و كوشش داشته باشند و همگى به سوى چيزى روند كه قصد كرده‌اند.
به علاوه، در احرام، تعظيم خداوند و خانه او و ذليل و خوارشدن نفس‌هاى آنان است، در حالى كه قصدشان به سوى خداست و بر او وارد مى‌شوند و به ثواب و پاداش خداوند اميدوار و از عقاب و كيفر او هراسانند؛ به جانب خداوند مى‌روند و با كوچك شمردن خود و فروتنى و تواضع به سوى او روى مى‌آورند.
امام صادق(ع) در حديثى درباره بيرون آوردن لباس‌ها و راز پوشيدن لباس احرام فرموده است: «... وَالبِس كِسوَةَ الصِّدقِ وَالصَّفا وَالخُضوعِ وَ الخُشُوع...؛ لباس صدق و صفا و خضوع و خشوع را بر تن كن». 2
ب) احرام، لباس تكريم و احترام
سرزمين مقدس مكه، حرم امن الهى و مهبط وحى است و ورود به آن، آدابى دارد. يكى از آداب آن احرام در هنگام ورود به حرم الهى است، از اين رو، احرام، لباس تكريم حرم است. چنان‌كه امام باقر(ع) در روايتى به نقل از رسول خدا(ص)