77مروان بن حكم. پس به عقيده من، مروان حاكم است». 1
مردى از ميان جمعيت برمى‌خيزد و به تأييد پيشنهاد حصين و در فضايل مروان مى‌گويد: «آرى، مروان، بزرگ قريش، خون‌خواه عثمان و داراى سابقه مبارزه عليه على در جنگ جمل و صفين است. با او بيعت كنيد!» 2بايد بر افتخارات مروان اين را نيز افزود كه پيامبر وى و پدرش را از مدينه 3 به طائف تبعيد كرده بود، ولى در زمان عثمان، حكم پيامبر ناديده گرفته و مروان به پست‌هاى كليدى گماشته شد.
عبدالملك مروان خليفة اللّه! و بالاتر از رسول اللّه!
با روى كارآمدن تبعيدى پيامبر و دشمن شماره يك على(ع)، لعن و اهانت به على(ع) و كشتار شيعيان اوج مى‌گيرد و شيعه‌كشى مُد روز مى‌شود. 4 چرخش زمانه، طردشدگان پيامبر را جانشين او مى‌كند و فرزندان پيامبر، مطرود جانشين دروغين او مى‌شوند. وقتى دولت مستعجل مروان، به تعبير على(ع) به اندازۀ ليسيدن سگ بينى‌اش را، به سر مى‌آيد، عبدالملك، فرزند مروان، به سلطنت مى‌رسد. وقتى خبر سلطنت را به او مى‌دهند، خطاب به قرآن مى‌گويد: اكنون وقت جدايى