124اين روايت‌ها نشان مى‌دهد با توجه به بزرگ‌تر بودن محمد نسبت به امام حسن عسكرى(ع) و وجود زمينه در افكار عمومى شيعيان براى امام دانستن او، امام هادى(ع) همواره نگران بود كه عده‌اى ناآگاهانه و به اشتباه امام‌تراشى كنند و دنبال محمد راه بيفتند. اما وقتى محمد از دنيا رفت، خيال امام هادى(ع) از اين نظر آسوده شد و از اينكه به تقدير خداوند، پيش از رحلت ايشان، زمينه اختلاف و دو دستگى شيعيان از بين رفت، خطاب به امام حسن عسكرى(ع) فرمود: «فرزندم! براى تو حادثه‌اى رخ داد كه براى آن خدا را شكر كن!» 1؛ يعنى برداشت انحرافى مردم درباره تو اصلاح و امامت تو تثبيت شد و شيعيان از اختلاف و پراكندگى نجات پيدا كردند، و براى اين امر، بايد شكر كرد. 2حاجى به ساعتش نگاه مى‌كند. ده و ده دقيقه است. اعلام خاموشى و خواب مى‌كند تا براى انجام اعمال عمره حال و توانى داشته باشيم. احمد برقعى كه خوب آمار بحث را دارد، يادآورى مى‌كند كه قرار بود، نكته جالبى بگوييد. حاجى كه مشغول گذاشتن كتاب و وسايلش در ساك است، به صندلى‌اش تكيه مى‌دهد و مى‌گويد:
آن نكته اين بود كه بيشتر و شايد تمام اين اشكالاتى كه امروزه درباره تشيع مطرح و با آب و تاب زياد نقل مى‌كنند، تازگى ندارد و در دوران حضور امامان يا اوايل دوران غيبت مطرح شده؛ آن هم نه از طرف