48مراسم ويژه‌اى كه در حرم‌هاى مطهّر، در روزهاى عيد يا مناسبت‌هاى خاص برگزار مى‌شود و خدّام حرم و متولّيان آستانه، قنديل‌ها و شمع‌دان‌هاى روشن را با احترام دست به دست مى‌گردانند.
صحن
حياط و محوطۀ وسيع ميان خانه و حرم‌ها و مساجد، عرصه و ميدان. در اماكن مذهبى، اغلب از درِ ورودى تا بقعه اصلى و شبستان‌ها، حياط و محوّطۀ روبازى است كه صحن ناميده مى‌شود و از آن براى اجتماعات عظيم يا نماز جماعت يا هيئت‌هاى مذهبى استفاده مى‌شود. گاهى يك حرم مقدس مثل حرم رضوى، چندين صحن با نام‌هاى مختلف دارد.
ضريح
به معناى قبر، يا اتاقك چوبى يا فلزّى است كه به صورت مشبّك روى قبر يك امام، امامزاده يا شهيد مى‌گذارند. در حرم‌هاى معصومين، ضريح معمولاً پوششى از مس، نقره و طلا دارد و بر روى آن كارهاى هنرى و نقش و نگار تزيينى انجام مى‌شود و زائران هنگام زيارت آن را مى‌بوسند و تبرّك مى‌جويند.
طلبيدن
كنايه از عنايت خدا و پيامبر و اهل بيت، براى توفيق زيارت. بعضى معتقدند كه امامان بايد انسان را بطلبند تا زائر به زيارت و پابوسى ائمه مشرّف شود.
عتبات عاليات
جمع عَتَبه، به معناى آستانه و درگاه. در اصطلاح، به حرم معصومين و امامزادگان كه داراى بقعه و درگاه و آستانه ا ست، عتبه گويند و عتبه‌بوسى يعنى زيارت. وقتى گفته مى‌شود «عتبات عاليات»، مقصود حرم‌هاى مقدّس و والايى است كه از سرزمين عراق است،مثل نجف و كربلا و