31
2- حين سفر
1-2-معرفت و شناخت: زائران هم خود مشتاقند و هم اساساً نياز دارند در مورد اماكنى كه بازديد مى‌كنند و شخصيت‌هايى كه زيارت مى‌كنند بيشتر و بيشتر بدانند و آموخته‌هاى قبلى نيز به آنان يادآورى شود. فرصت سفر حج بسيار مغتنم است كه حج گزاران با تاريخ صدر اسلام ، مبادى و مناسك و آيين‌هاى اسلامى، شخصيت پيامبر عظيم الشأن(ص) و حضرت زهرا(س) و ائمه معصومين(عليهم السلام) و بالاخره با هويت اسلامى خود آشنايى كامل پيدا كنند.
2-2- پيروى: وظيفه پيروى از پيامبر و ائمه معصومين(عليهم السلام) اقتضاء مى‌كند كه با سيرۀ عملى، سفارش‌ها و توصيه‌هاى آن بزرگواران آشنا گرديم. از اين رو محور دوم به بحث‌هاى مربوط به سيره و سنت پيامبران خصوصاً پيامبر گرامى اسلام(ص) حضرت زهرا(س) و ائمه طاهرين(ع) اختصاص دارد.
3-2- ارادت و زيارت: عرض ارادت به پيشگاه پيامبران، و امامان، اولياء و صلحاء حاكى از عمق معرفتى نسبت به آنان است و سفر زيارتى هم به منظور آن صورت مى‌گيرد. از اين رو به طور طبيعى يك محور اساسى از برنامه‌هاى فرهنگى بايد معطوف به آن باشد.
4-2- تثبيت معنوى: برنامه‌هايى بايد پيش بينى شود كه حج گزاران پس از تلاشى كه از ماه‌ها قبل آغاز كرده‌اند تا به دست آوردهاى معنوى حج و زيارت دست پيدا كنند، حاصل زحماتشان پايدار و ماندگار گردد و در روح و روان آنان تثبيت شود.
3- پس از سفر
1-3- حفظ ارتباط: درجهت حفظ و تقويت دست آوردهاى معنوى، لازم است حج گزاران ارتباط خود را با يكديگر و با كارگزاران حفظ كنند تا از اين طريق به يكديگر در حفظ دستاوردها و غنابخشى به آن كمك كنند. برنامه‌هاى فرهنگى كه در ذيل اين محور پيش بينى شده با اين هدف تعريف گرديده‌اند.