16حفظ پيمان به آن است كه با زبانى كه «لبيك» گفتى، همچنان لبيك گوى حق باقى بمانى و دعوت نفس امّاره و خواسته‌هاى نفس را جواب ندهى.

دستى را كه به كعبه ماليده و با آن حجر الاسود را لمس كردى، پس از بازگشت از آن سفر به گناه و خيانت نگشايى.

چشمى را كه با آن به كعبه نگريستى، به «نگاه حرام» نيالايى.

دلى كه در مكّه به ياد حق زلال شد و از خوف قيامت لرزيد و خاشع گشت، ديگر دچار قساوت و غفلت نشود.

پايى كه در مسير «رمى جمرات» رفت و آمد داشت، يا ميان صفا و مروه هروله كرد، يا به طواف كعبه گام زد، ديگر «راه حرام» را طى نكند.

اگر به قربانگاه رفتى، بايد