11

مقدمه

رسول خدا(ص) در طول 23 سال، رسالت خود را به خوبى انجام داد و با هدايت مرحله به مرحله، اسلام را تبيين و به مردم معرفى نمود و در هيجدهم ذيحجۀ سال دهم هجرت نيز، در غدير خم با معرفى على ابن‌ابى‌طالب(ع) به عنوان امام و پيشواى امت اسلامى، رسالت خويش را به پايان برد و چشم از جهان فرو بست.

پيامبر(ص) پيش از وفات خويش دو گوهر گرانبها؛ يعنى قرآن و عترت را در ميان مردم به وديعت نهاد و از آنان خواست با تبعيت و پيروى از آنها به هدايت و كمال دست يافته و از ضلالت و گمراهى نجات يابند.

«إنى تارك فيكم الثقلين؛ كتاب الله وعترتى ما إن تمسّكتم بهما لن تضلّوا بعدى أبداً».

ليكن متأسفانه پس از رحلت رسول خدا(ص) به دلايلى كه هم اكنون فرصت بيان آن نيست، به وصيت آن حضرت عمل نشد و ميان قرآن و پيروى از عترت جدايى افتاد و رفته رفته با گذشت زمان، مشكلات فراوانى براى جامعۀ اسلامى پديد آمد، اختلافات مذهى توسعه