30 بابلى‌ها(1594_1894)

تعداد پادشاهان بابلى كه به سلسلۀ >آمورى‌ها< يا >عمورى‌ها< معروفند يازده پادشاه بودند كه توانستند مدت سه قرن پادشاهى كنند. در اين دوره سرزمين بين النهرين به اوج تمدن و شكوفايى خود رسيد و زبان بابلى از دو جهت گفتارى و نوشتارى بر منطقه حاكم شد و علوم و معارف بشرى به شدت توسعه يافت و تجارت به نحو چشمگير و بى همانندى رشد نمود. حكومت مركزى در اين دوره بر اساس قوانينى كه حمورابى پايه گذارى كرده بود اداره مى‌شد. حمورابى پادشاه بزرگ بابلى در طى سال 1792 تا 1750 قبل از ميلاد مى‌زيست. وقتى كه او به قدرت رسيد كشور دچار ناآرامى و ملوك الطوايفى بود و او توانست با هوش و قدرت خود وحدت و يكپارچگى را براى سرزمينش به ارمغان آورد و امپراتورى بزرگى بنيان نهد كه علاوه بر تمامى شهرهاى بين النهرين، شهرهايى از سرزمين شام تا سواحل درياى مديترانه و سرزمين عيلام و مناطق ديگرى از جهان را در بر گيرد. حمورابى علاوه بر دانش خوب نظامى، از لحاظ ادارى نيز شخصيت برجسته و بزرگى بود و سنگ نوشته معروف او كه بر سنگ ديوريت سياه حك شده است و اكنون در موزه لوور فرانسه نگهدارى مى‌شود و يكى از بهترين و قديمى‌ترين قوانين جهانى را شامل مى‌گردد. اين سنگ نوشته در 282 مادۀ قانونى تمام امور زندگى شهرى و كشورى را مورد بررسى و دقت نظر قرار داده است و وظايف افراد را در قبال قانون مشخص و روشن مى‌سازد.

پس از حمورابى پنج پادشاه بابلى ديگر به قدرت رسيدند و آخرين آنها >سمسو ديتانا< بود و درسال 1594 قبل از ميلاد و در دوران سلطنت همين پادشاه بود كه