15تا چه مقدار به مذمت علما مى‌پردازى و به دنبال عيوب مردم هستى؟ در حالى كه خودت آگاه به اين نهى پيامبر خدا(ص) هستى كه فرمود: مردگان خود را جز به خير ياد نكنيد. بله من مى‌دانم كه تو در مقام دفاع از خود برآمده، چنين توجيه مى‌كنى با كسانى بايد به نبرد برخاست كه بويى از اسلام نبرده‌اند و آشناى به آن چه كه رسول مكرّم بر آن مبعوث گرديده نيستند و اين جهاد است و از بسيارى از چيزهايى كه به واسطۀ عمل به آن، آدمى را به رستگارى مى‌رساند... بى‌خبراند.
نيكو بودن اسلام شخص به اين است كه چيزهاى غير مهم را رها سازد. اى مرد، به خدا قسم، بر ماست كه تو را باز داريم؛ چرا كه تو بحث كننده‌اى چرب زبان هستى و هيچگاه آرام و قرار ندارى. از اين همه اشتباهات در دين بپرهيز كه رسول خدا(ص)، از طرح چنين مسائلى بيزار است. آن حضرت از كثرت سؤال نهى كردند و فرمود: همانا مخوف‌ترين چيزى كه بر امتم از آن بيمناك هستم، منافق چرب زبان در ميان امتم است.
سخن زياد در آن‌جايى كه مرتبط با حلال و حرام باشد و لغزش در آن نباشد، قساوت قلب مى‌آورد. پس چگونه خواهد بود سرانجامِ سخن زياد در مباحث فلسفى كه ارتباطى به حرام و حلال ندارد؟
اين سخنان فلاسفه دروغ‌هايى است كه قلب را مى‌ميراند. به خدا سوگند - با اين سخنان تو، دست‌مايه خنده براى ديگران شده‌ايم. تا كى