17تمسك به حبل الهى از طريق زيارت تحقق مى‌يابد، شايسته است در حد گذرا و مختصر به برخى از آياتى كه بر اين ارتباط تأكيد دارد، اشاره كنيم. خداى سبحان در قرآن كريم از سه طريق عمده هدايتگرى مى‌كند و راه پيوند و قرب به اولياى الهى را توصيه مى‌كند:
يكم. بيان جايگاه و موقعيت والاى آنان در نظام تكوينى و عالم تشريع و نيز برشمارى اوصاف و كمالات شايسته و خصايص زنده، كامل و مؤثر آنها در نظام بشرى، و عصمت و مصونيت آنان از هر نوع رجس و پليدى مادى و معنوى. چنين كمالاتى به دلالت التزامى لزوم تبعيت و اطاعت و محبت و مودت به آنها را به همراه دارد.
دوم. پرهيز دادن از اعراض و دورى از آنها كه هم موجب انحطاط و سقوط بوده و هم حرمان از كمالات انسانى و الهى است. خداوند متعال با اين گونه بيان راه هرگونه گسست و سهل‌انگارى در مقابل عترت طاهره عليهم السلام را مى‌بندد، بلكه همۀ آن راه‌ها را اعوجاج و انحراف مى‌داند.
سوم. آياتى مستقل، صريح و روشن در جهت همراهى، مصاحبت و بلكه مسئوليت در مقابل اهل بيت عليهم السلام كه با عبارات مختلف قرآن اين معنا را تذكر مى‌دهد.
به نمونه‌هايى از اين آيات اشاره مى‌كنيم:
1. از جمله آياتى كه با تصريح و با فعل امر، همراهى با سفراى الهى و اوصياى معصوم از هر گونه خطا و لغزشى را توصيه مى‌كند، اين آيه است: «يٰا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللّٰهَ وَ كُونُوا مَعَ الصّٰادِقِينَ »؛ 1 اى انسان‌هاى مؤمن ضمن كسب تقوا، همواره با صادقين همراه باشيد. در اين آيه توصيه به تقوا بيانگر اين معناست كه اين مصاحبت، تبعيت، اطاعت و ملازم بودن بايد با قدرت، عزم و تصميم جدى همراه باشد؛ زيرا تقوا در مصاحبت، اين پيام را دارد كه هم صادقين را درست بشناسيد و هرگز غير