95اسارت، سبك سرى، ازخودبيگانگى، احساس دلتنگى و بالأخره در روزگار ميانسالى و پيرى، اندوه و رنج پايان‌پذيرى را به ارمغان خواهد آورد و با سپيد شدن هر تار مو و آشكار شدن هر خطى بر چهره، گويى ذخيره حياتى اين‌گونه زنان پايان مى‌پذيرد؛ زيرا از تنها وسيله دلگرمى و اميد براى زندگى، چيزى باقى نمانده است. 1
اين نويسنده سپس به تأثير رعايت حجاب در رشد و تكامل شخصيت زن پرداخته و نوشته است:
در برابر اين توصيه‌ها، اديان توحيدى نيز شيوه‌اى توصيه كرده‌اند. يكى از مؤثرترين روش‌ها براى رشد شخصيت زن و آزادى از قيد وابستگى به جلب توجه و خودنمايى، پوشيدگى و مستورى است. پوشيدگى براى دختران از زمره نيازهاى اساسى براى رشد و بلوغ روانى در اين مرحله است كه بايد در دوران نوجوانى تأمين شود.
دختران با مستور نگه داشتن خويش از نامحرم، در حقيقت، اختصاصى بودن جلب توجه ديگران را مى‌آموزند تا در آينده نيز از اين گيرندگى و جذابيت در محدوده خانواده، به‌طور سازنده، استفاده كنند و اين نهاد مقدس را تحكيم بخشند. اين تمرين (حجاب) در حقيقت، تعديلى است در برابر خواست طبيعى، كه اقتضاى آن، جذب و گيرندگى بود. پوشيدگى دختران، مانند رفتن به مدرسه در يك صبح سرد و زمستانى است كه طبيعتاً با قبول رنج