93فيلم‌هايى كه بى‌بند و بارى را رواج مى‌دهد و نيز حضور زنان بدحجاب با آرايش‌هاى غليظ در سينما و اينترنت و پخش سريال‌هايى كه روابط صميمى ميان زن و مرد نامحرم را رواج مى‌دهد و الگو قرار دادن آنها يا نمايش فيلم‌هايى كه خشونت را نشان مى‌دهد و الگو قرار دادن شخصيت‌هايى كه در اين فيلم‌ها به سرعت آدم مى‌كشند و بر تصاحب زنان بسيار و نداشتن همسر و ويرانگرى مى‌بالند، از بدترين نمونه‌هايى است كه دختران و پسران را از رشد و رسيدن به مرحله بلوغ روانى باز مى‌دارد. 1
نويسنده در ادامه، به بيان برخى پيامدهاى فردى و اجتماعى فرهنگ ابتذال كه نتيجه آن تثبيت و توقف در مرحله چهارم رشد و نرسيدن به كمال بلوغ است، مى‌پردازد و مى‌نويسد:
زنان و مردانى كه از چنين فرهنگى تأثير مى‌پذيرند، هميشه از زوال قدرت جذب و نفوذ در ديگران، نگران و ناراضى‌اند. به شدت از روزگار پيرى مى‌هراسند و عطش رنج‌آور آنها براى پيروزى، خاموش شدنى نيست. چنين زنان و مردانى، به‌طور طبيعى طعم محبت واقعى را نچشيده‌اند و مجالى براى مهرورزى، عشق و قبول مسئوليت ندارند. شايد به همين دليل است كه اكنون بيش از 63 درصد خانواده‌هاى آمريكايى، تك والدى هستند؛ زيرا لازمه زندگى مشترك، گذشت، قبول مسئوليت، مهرورزى و محبت