به سوی ام‌القری

همه ساله، بخش عمده‌ای از فضای فرودگاه تهران، به عنوان «ترمینال حجاج» به زائران اختصاص می‌یابد، این کار سال‌هاست که مرسوم است. حال سنخ و ساخت ترمینال مسافران مکه با مسافران ترمینال پروازهای خارجی دیگر تفاوت داشته است، گو اینکه اکنون نیز تا حدودی فرق دارد. در مجموع باید گفت که مشکلات ویژه سبب این تصمیم‌گیری شده است. فضای این ترمینال در ایام سفر، فضای حج و زیارت و قداست است. نبشته‌هایی بر روی پارچه، از همان آغاز ورود به ترمینال، به چشم می‌خورد؛ در یک مورد از امام نقل شده است که: «سفر حج سفر دنیا و تحصیل دنیا نیست، سفر الی‌الله است.» درباره برائت نیز جملاتی به چشم می‌خورد: «برائت روح و معنای حج است.»
فضای داخل سالن انتظار را به شیوه‌های مختلف، آماده این سفر معنوی کرده‌اند، گرچه بیرون از سالن، هنوز افرادی دیده می‌شوند که به عنوان بدرقه آمده‌اند و از سر و وضع آنها چنینن پیدا است که تقیدی ندارند، اما در مجموع چهره‌ها آشناست و روحیه افراد روحیه دینی و مذهبی است. تابلوی شیشه‌ای بزرگ از مسجدالحرام داخل سالن را مزیّن کرده است. نوار ظبطصوت آهسته اشعاری درباره مدینه و بقیع می‌خواند. شعار لبیک نیز در چندجا بهصورت زیبایی نوشته شده است. به علاوه تصویرهای زیبایی از مشاهد حج بر اطراف دیوار سالن انتظار نصب شده آمده که افراد بسیاری به تماشای آنها مشغولند.
سفر ما روز چهارشنبه 14/ 2/ 1373 ه. ش مطابق با 22 ذی‌قعده و ساعت پرواز چهار و ربع بعد از ظهر بود. راستی اگر نگاهی بهصد سال پیش بلکه نزدیکتر از آن بیندازیم و دشواری‌های سفر حج را از آغاز گرفته تا به انتها به خاطر آوریم، می‌فهمیم که چقدر تفاوت میان مسافرت آنها و ما وجود دارد؟ تمامی راه در سه ساعت طی می‌شود، در برابر پنجاه تا شصت روز حرکت یک قافله در زمان‌های پیشین. با این حال در طی راه شاهیدم که برخی تحمل همین مقدار سختی را ندارند و زود عصبانی می شوند.
خوشبختانه شماری از این مشکلات در برخی از سفرنامه‌ها آمده که مطالعه آنها به همه عزیزانی که قصد رفتن به این سفر معنوی را دارند توصیه می‌شود.
شور و حال برخی از زائران در سالن انتظار به حدی بود که دسته‌ای گرد هم اجتماع